Omdat jouw benen verder kunnen dan de mijne
Laat me verdwijnen, in de leegte van de passen
de diepte van verwassen kleuren en in de warmte
van je soms zo kille woorden
Hoorde ik de maan huilen en bevroor, met de
verwarming aan. Wil je ruilen, voor een stuiver
en een peer? Want meer heb ik je niet te bieden
en verliezen kan ik ook al niets
Stook je het vuur nog een beetje op en laten we
dan poker spelen tot in de vroege uren, onderuit
gezakt de pizza bakken tot ie zwart ziet
en een hongerige blik je tong zal kruisen
De pluisjes van je wollen trui neem ik op de koop
toe. Stroop je mouwen op en hou me vast, was me
als een hond, met je lippen, je mond en streel me
waar de druiven vliegen, of de vredesduiven, lief
laat me duizelen. Tot ik geen pizza meer kan zien,
dan ga ik naar de velden onder de zon, van je hart
Want waar we begonnen lief, daar eindig ik
als alles.