De hemel is een sterretje rijker...
De gedachten dwalen door mijn hoofd
Waarom moest dit gebeuren?
waarom doet dit zo'n pijn?
Er is een leven bij me weggenomen
mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn
Drie dagen en nachten heb ik rondgedoold
Waarom mocht het niet zo zijn?
Eindeloos piekeren en denken
Zwart, is alles wat ik nu zie
Ik had zo graag dit leven willen schenken
Waarschijnlijk is dit het moeilijkste in mijn leven
Tussen wanhoop en verdriet
Loslaten is het moeilijkste wat er is
"Ach, je bent nog zo jong", zegt men
Maar niemand voeld dit verschrikkelijke gemis...
Waarom moest dit gebeuren?
waarom doet dit zo'n pijn?
Er is een leven bij me weggenomen
mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn
Drie dagen en nachten heb ik rondgedoold
Waarom mocht het niet zo zijn?
Eindeloos piekeren en denken
Zwart, is alles wat ik nu zie
Ik had zo graag dit leven willen schenken
Waarschijnlijk is dit het moeilijkste in mijn leven
Tussen wanhoop en verdriet
Loslaten is het moeilijkste wat er is
"Ach, je bent nog zo jong", zegt men
Maar niemand voeld dit verschrikkelijke gemis...
Reacties op dit gedicht
| melinda: | Woensdag, februari 13, 2002 12:37 |
| Ik weet wat je nu doormaakt, het is ontzettend moeilijk om dit een plekje in je hart te geven,het verwerken word nog eens extra moeilijk gemaakt door je omgeving, omdat er vaak vrij luchtig op gereageerd word. Bij mij is het nu 9 jaar geleden,ik heb het wel een plaatsje kunnen geven,maar vergeten zal ik het nooit,en dat wil ik ook helemaal niet.Je hebt het in dit gedicht heel mooi verwoord,en geloof me de mensen die dit mee hebben gemaakt herkennen dat verschrikkelijke gemis...Ik wens je heel ve | |
Over dit gedicht
| Auteur: Utopiah | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||