Breuk
Ik verander mama en dat weet je wel
Maar zien wil je het niet
Ja mama de tijd gaat heel erg snel
De breuk tussen ons doet mij verdriet
Je blijft alleen maar mij de schuld geven
Maar ik kan je wel zeggen
Daar kom je niet verder mee in dit leven
Ik wil het je uitleggen
Maar zin heeft het niet meer
Dus vraag ik je laat mij mijn leven leiden
Misschien zien we elkaar ooit weer
En kan het weer goed komen tussen ons beiden
Maar zien wil je het niet
Ja mama de tijd gaat heel erg snel
De breuk tussen ons doet mij verdriet
Je blijft alleen maar mij de schuld geven
Maar ik kan je wel zeggen
Daar kom je niet verder mee in dit leven
Ik wil het je uitleggen
Maar zin heeft het niet meer
Dus vraag ik je laat mij mijn leven leiden
Misschien zien we elkaar ooit weer
En kan het weer goed komen tussen ons beiden
Reacties op dit gedicht
| samantha_angel1986: | Zondag, mei 09, 2010 16:38 |
| heel erg herkenbaar! Ik heb wel een beetje de indruk hoe je je voelt,waarschijnlijk hetzelfde als mij:ONBEGREPEN. Mijn moeder geeft mij ook telkens de schuld en is boos omdat ik voor mijn gezin heb gekozen. zit een heel verhaal achter, maar het komt er op neer dat zij jaloers is op het leven dat ik nu leid.Sterkte! Liefs samantha | |
| red one: | Dinsdag, november 07, 2006 13:45 |
| heel triest.. sterkte ermee hoor knuffel redje |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 07, 2006 12:39 |
| Voelbaar verdrietig....... liefs en een knuffel Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: star of ocean | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||