Hier zit ik dan
Zonder jou zo alleen
Onder de medicijnen en met de pijn
De gedachte dat jij begreep wat ik had was zo fijn
Ik ben ziek en zal altijd zo zijn
Maar ik ben ook mens ondanks de pijn
Vraag me af of er mensen zijn die dat zien
Of dat ik nu altijd alleen zal zijn misschien
Ik heb Mn vrienden dat wel
Maar dat is anders
als ik ’s nachts wakker word en verga van de pijn zullen zij er niet voor me zijn
ze zien de buitenkant van sterk en die zegt het is zo fijn
het gevoel van ons samen maakte me sterk
alle dromen lagen binnen handbereik
een gezinnetje vormen met elkaar
in mijn dromen waren we al klaar
jij besloot dat ik alleen goed was is bed
in jouw gedachten had je me al aan de kant gezet
niemand ooit zo vertrouwt als jij
en nu na 8 maanden liet je me weer vrij
vrijer dan ik zou willen zijn
want nu voel ik me alleen
alleen en niet begrepen
ik weet wel dit duurt maar even
en ondanks alles moet ik toch verder met mijn leven