Als jullie me beloven

Ik kom weer eens te laat thuis
de spanning is te voelen in huis
Mijn ouders worden weer kwaad
ze zien niet de tranen die ik laat

Ze zien niet mijn intense verdriet
de reden waarom ik altijd weg ben weten ze niet
Thuis zijn wil ik niet meer
de stiltes en het gesnauw elke keer

Sorry dat ik vlucht voor alles om me heen
maar ik voel me thuis zo alleen
Ik zal vaker thuis komen en dan is het weer fijn
als jullie me beloven dat jullie weer gelukkig kunnen zijn

Geschreven door

anne(22)

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

inspiration:	Dinsdag, november 07, 2006 15:46
Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar het lijkt me heel erg joh. Veel succes! Mooi gedicht hoor... xxx Inspiration

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 07 november 2006
Thema's: [Familie] [Verdriet] [Eenzaamheid]