de nacht was koud,
ik was alleen,
ik liep op een eindeloos eiland,
keek nar het water dat stil stond...
de golven brachten een verhaal mee,
ik keek weer naar het water,
en zag je wazig voor mij,
je hebt me hier laten staan,
me zomaar achter gelaten,
de golven vertellen me,
dat je weer wil komen,
mar het water houdt je tegen,
want de maan weet
dat je me weer kwetsen zal,
de sterren ontdekten
dat je me niet mist,
en de hemel is er zeker van
dat je niet echt van me houd,
en de sneeuw vlokken die dwarrelen,
weten dat je zal komen en gaan,
en de regen vertelt mij,
je hebt het water,de golven
de hemel de sterren en de maan,
die zullen je nooit achter laten
(dit verhaaltje heb ik geschreven toen ik 14 was,en heb het bij gehouden)