bedreigd mijn geestelijk gehandicap
mijn lieve kind
het was als een schok
je snapt er zelf amper wat van
iets wat je in de bosjes je aandacht trok
je fietste na je dansles huis
je huis is een sociowoning
maar dat was niet pluis
op de fiets voel jij je een koning
want je kan fietsen als een gek
maar daar waren die twee mannen
je moest van je fiets af
op die enge donkere plek
je telefoon moest uit
die kreeg je daarna terug
je portemonnaie met twee euro
we hebben een mes dus vlug
geld dus gerold
je had niets door
tot je bij de baanakker was
en waar deden die klerelijers het voor?
twee euro
Reacties op dit gedicht
| Berin: | Woensdag, november 08, 2006 01:19 |
| Schandalig. Maar hoewel het natuurlijk gruwelijk is heeft hij/zij ook veel geluk gehad. Het had nóg erger af kunnen lopen. Veel sterkte samen! Liefs, Berin. |
|
| Tijgertje:): | Dinsdag, november 07, 2006 22:41 |
| jemig zeg wat een stelletje h*fters...wat een maatschappij he? heel veel sterkte en liefs! |
|
| Reiger: | Dinsdag, november 07, 2006 21:36 |
| Wat een klootzakken....ja sorry hoor, maar de wereld wordt steeds gekker. Twee euro....ze moesten hun ogen uit hun kop schamen.... | |
| ;_Catharina[L]: | Dinsdag, november 07, 2006 21:34 |
| :( Aangifte doen , Maaar zo kind word natuurlijk heel bang. Denk ik dan. Wens hij/zij maar heel veel sterkte. En voor jou natuurlijk ook ! xxx Liefs ,, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||