(LR)Verdronken
Ik zweef door de straten
vergeten waar de leugen is
die mijn eenzaamheid verleidt heeft
in de tijden dat ik langzaam
in de diepte leek te verdwijnen
die zijn wezen op mij gefocussed had
nu dans ik over wegen
die ik nimmer had bemerkt
door jouw liefde en jouw kracht
die mijn zijn opnieuw bevestigd
ik verdrink mijzelf in woorden
die ik in jouw ogen lees
verdronken in de tranen
die het verleden heeft gebracht
kom ik langzaam weer op adem
ben ik oneenzaam sinds ik zag
dat jouw ogen alles brachten
wat mijn hart zich ooit kan wensen
07-11-06
Reacties op dit gedicht
| dorinda: | Woensdag, november 08, 2006 19:49 |
| fantastisch verwoord knap hoor! | |
| Dreamlover: | Dinsdag, november 07, 2006 22:42 |
| Prachtig dit. Wil dit ook :) Liefs Dreamlover |
|
| Tijgertje:): | Dinsdag, november 07, 2006 22:39 |
heel mooi verwoord.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||