Onbegrijpelijk
Vechten voor iets dat nooit zal zijn
Waarom doet ze het telkens weer
Het kost zoveel energie en pijn
En breekt haar hart keer op keer
Onbegrijpelijk…
Toch bewonder ik haar doorzettingsvermogen
ze doet het helemaal alleen
Slaat zich met de wetenschap van nooit meer genezen
steeds overal doorheen
Reacties op dit gedicht
| just leave me alone and forget me fast: | Vrijdag, december 01, 2006 18:21 |
| mooi gedicht:) ow en kheb me naam veranderd... liefs mij |
|
| Kagami.: | Donderdag, november 16, 2006 07:18 |
| Mooi geschreven, zet me aan het denken, graag gelezen bedankt Xx Kagami. |
|
| creadea: | Zaterdag, november 11, 2006 19:45 |
| Ik geloof dat je deze bedoelt, met dat die op de mijne lijkt, niet?? Heel mooi.Soms is het zo moeilijk om te zien ,maar voor hen is het DE manier van overleven. Bedankt voor je trouwe bezoekjes en je berichtje op mij site. Veel liefs, fijn weekend nog, Creadea |
|
| Eysackers: | Zaterdag, november 11, 2006 14:26 |
| moed zeker niet opgeven, heel knap geschreven. liefs marlies |
|
| rovago: | Donderdag, november 09, 2006 17:37 |
| wat een krachtig gedicht. Groetjes. Rovago |
|
| Roger Pelgrims: | Donderdag, november 09, 2006 13:29 |
| Sterk gedicht Reiger, deze bewondering voor een gevecht tegen beter weten in. Maar zoals in andere opmerkingen reeds gezegd, hoop doet leven (en vechten). Uiteindelijk is het alleen de persoon in kwestie zelf die dit kan doen. | |
| myrkvi : | Donderdag, november 09, 2006 09:56 |
| Een mens kan soms veel aan, dat is de kracht van mensen, vele zullen zich hierin herkennen. knuf myrkvi |
|
| Isaiah: | Woensdag, november 08, 2006 17:09 |
| oerkracht mooi |
|
| beauty-angel: | Woensdag, november 08, 2006 01:22 |
| herken me er zelf zo in zo mooi verwoord met tranen gelezen maar ik doe het niet alleen ik heb vele lieve freakjes die me steunen en helpen en therapie vind dit zo mooi verwoord heb wel paar keer even gelezen liefs en knuffs |
|
| mums: | Dinsdag, november 07, 2006 23:48 |
| de kracht van deze mensen is soms onbegrijpelijk...heb het met eigen ogen kunnen zie en heb zo''n bewondering voor hun. liefs mums |
|
| lonely 1: | Dinsdag, november 07, 2006 23:45 |
| ergens hou je toch een beetje hoop, mss tegen beter weten in, maar dat houd je overeind; grote bewondering voor diegene waarvoor je het schreef, liefs, lonely 1 |
|
| bijouken: | Dinsdag, november 07, 2006 23:30 |
| De wetenschap van nooit meer genezen??? Hoe vaak heeft de wetenschap al niet gefaald? Realistisch blijven en toch een stille hoop en vertrouwen hebben kan wonderen doen. Liefs, knuf. |
|
| vlokje: | Dinsdag, november 07, 2006 23:22 |
| Dat wekt inderdaad bewondering op, mensen kunnen zó sterk zijn! Mooi geschreven, liefs sylvia |
|
| lommert: | Dinsdag, november 07, 2006 23:20 |
| zulke mensen, met die instelling: grote bewondering voor...graag gelezen liefs willem |
|
| betty1: | Dinsdag, november 07, 2006 23:09 |
| een heel sterk gedicht graag gelezen liefs betty | |
Over dit gedicht
| Auteur: Reiger | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||