Een herfst te veel
een herfst te veel
ik joeg
je laatste geel
door kale takken
een herfst te veel
je laatste geel
door kale takken
een herfst te veel
najaar toont
zijn herfsttapijt
roodpolig want de zon
geeft ons vandaag respijt
zijn herfsttapijt
roodpolig want de zon
geeft ons vandaag respijt
we dekken samen
zomer toe en oogsten
al zijn kleuren de vruchten
vallen zijn het hangen moe
we winteren in overleven
voelen ons met wat de
herfst heeft gegeven klaar
voor weer een eindloos jaar
wil melker
08/11/2006
08/11/2006
Reacties op dit gedicht
| yazii: | Woensdag, november 08, 2006 13:40 |
| en alweer een plaatje wil prachtig. | |
| sunset: | Woensdag, november 08, 2006 09:43 |
| Chapeau. Het zijn zo dikwijls mooie natuur liefdesgedichten. En prachtig hoe je het met elkaar verweeft. Liefs en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
| Mathilde: | Woensdag, november 08, 2006 09:24 |
zalig dit! kus, mathilde |
|
| Windwhisper: | Woensdag, november 08, 2006 07:28 |
| weer zo'' fijn-gevoel herfst gedicht, genietend gelezen. liefs Cobie |
|
| H.J.: | Woensdag, november 08, 2006 07:19 |
| ahh Mooi Wil. Heerlijk herfstdicht. fijne dag, en schop een beetje door het dorre blad. H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2006 | ||
| Thema's: | ||