insomnia: | Donderdag, mei 30, 2002 13:28 |
Nog zo'n fantastisch gedicht, je emoties zijn zo herkenbaar, zo voelbaar... Ik weet hoe het is altijd te moeten lachen en vriendelijk zijn en je grenzen te moeten leggen waar je ze helemaal niet wil, terwijl je je eigenlijk zwak en verdrietig voelt... Het maakt je eigenlijk alleen nog maar verdrietiger, dus probeer mensen te zoeken bij wie je wel jezelf kunt zijn en die je aanvaarden zoals je bent, tenslotte is niemand perfect... 't Is een moeilijke opdracht, maar zeker de moeite waard... | |
Suzzz: | Zaterdag, maart 02, 2002 14:34 |
Haai Miracle, in dit gedicht herken ik mezelf heel hard... Maar het is wel een heel mooi & ook wel ontroerend, dikke kuz, Suzzzzz... |
|
pascal: | Maandag, januari 14, 2002 01:02 |
hey Miracle Dit is een heel mooi gedicht en ik begrijp erg goed wat je bedoeld, zo voel ik me ook |
|
mesa: | Vrijdag, januari 11, 2002 22:47 |
zelfde gevoelens, zelfde gedachten, ik las je gedicht en voelde een emotie die ik niet had kunnen verwachten... | |
free: | Donderdag, januari 10, 2002 08:47 |
iedereen draagt maskers op zn tyd...geeft nix..bescherming liefs free |
|
Frummeltje: | Woensdag, januari 09, 2002 23:01 |
Ze begrijpen je niet zeg je, heb je ze wel een kans gegeven om jou te begrijpen?... | |
Auteur: Miracle | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2002 | ||
Thema's: |