Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
De verdrietige traan
De verdrietige traan
(Nederlandse versie)
Zie je die Lieve, Jonge, traan?
Hij is ongelukkig
want niemand ziet hem staan
Hij is de enige op aarde
die nog nooit heeft mogen huilen
Nu zou hij liefst
met iemand willen ruilen
Hij wil ook huilen
om zo bij de andere te horen
Zonder dat, voelt hij zich eenzaam en verloren
Nu staart hij naar de sterren en de maan
Die
lieve
jonge
traan…
Verdrietig is wat hij is
Maar hij kan niet huilen tot zijn spijt
En om daarover na te denken…
Daar heeft hij geen zin in en geen tijd
Hij is moe en gaat slapen
Hij wacht tot de volgende dag
Misschien dat hij dan wel even huilen mag
Nu wil hij alleen gelaten worden…
We laten hem maar met rust
We
laten hem wel even gaan
Die
lieve
jonge
t
raan
…
Reacties op dit gedicht
Manjula vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Manjula
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
08 november 2006
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Liefde]
[Hoop]