voel me niet op me gemak daar
Ben niet zoals anders
kan geen lach tonen
zit stil in een hoekje
en luisterend naar de ander
kan er niet bij komen
voel me intens verdrietig
dingen draaien door me hoofd
kan er niet meer tegen
verjaardag van me moeder
en kan niet eens genieten
ben weg gegaan
even naar me huisje
het roken van een peuk
een traan wat valt
voel me niet prettig
iedereen die naar me kan kijken
mijn engel houd ik stevig vast
door haar ben ik niet alleen
maar toch voel ik me daar
niet welkom en niet op me gemak
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Woensdag, november 08, 2006 23:22 |
| weer heel intens verwoord, liefs, en knuffel, lonely 1 |
|
| rovago: | Woensdag, november 08, 2006 23:16 |
| Tonend verwoord. Groetjes. Rovago |
|
| anneke van dijk: | Woensdag, november 08, 2006 22:49 |
| je bent nooit alleen! liefs, namasté, an |
|
| switi lobi: | Woensdag, november 08, 2006 22:36 |
| Gelukkig is zij dan een beetje bij je... en ik ook. Dikke kus! Liefsliefs...switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2006 | ||
| Thema's: | ||