eenzaam
ooit was ik een gelukkig meisje
maar dat is jaren geleden
ik weet nietmeer wat ik moet doen
thuis gaat het niet goed
ookal wil ik het,
ik voel me eenzaam thuis
ik voel me goed bij mijn vriend zijn thuis
hij geeft me liefde,aandacht en alles wat ik nodig heb
hij is speciaal voor mij en de eenige.
waarom zien mijn ouders gewoon niet in dat hij de ware voor me is.
het rare is dat ik van hem echt hou, ik wil met hem mijn leven delen.
hij geeft me zelf vertrouwen en hij geeft me vertrouwen in mezelf terug dat ik lang geleden ben kwijt geraakt.
het raakt me hoe mijn ouders over mijn vriend praten
terwijl ze weten dat ik van hem hou.
samen wonen gaat nog niet kben nog te jong.
ik ben eenzaam thuis niemand om mee te praten niemand om mee te lachen niemand om mee te gaan drinken.
ik kan wel zinken want niemand thuis mag mij om wie ik ben
en waarom weet ik niet.
maar ik hoop dat ik ooit mijn verdriet kwijt kan hier thuis.
en ik hoop dat ik mijn thuis vind.