Veilig
Veilig
Een harnas laat ik maken
Om ijzersterk te zijn
Dat niemand kan mij raken
Mijn trots krijgt men niet klein
Mijn masker wordt gegoten
Ik koop het beste staal
Geen tranen meer vergoten
Waarvoor k’de prijs betaal
Een schild niet te vergeten
Beschermend aan mijn zij
Eenieder zal het weten
Men raakt niet meer aan mij
Tot slot sluit ik de deuren
Ik stap niet meer naar voren
Want niemand zal mij vinden
In mijn ivoren toren
Reacties op dit gedicht
| tha lill kim: | Donderdag, mei 30, 2002 14:59 |
| weer erg mooi xxkim |
|
| sleepless: | Zaterdag, januari 12, 2002 17:51 |
| Hierin herken ik me wel. Maar, vergeet geen opening te laten voor vriendschap en/of liefde van iemand die het goed met je meent. Groetjes. |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 11, 2002 00:06 |
| Ik zal een liedje voor je zingen, zachtjes aan de voet, waar rozen zich verdringen, een enkel krasje doet me goed. |
|
| Sheena: | Donderdag, januari 10, 2002 21:49 |
| Een bekend beeld ..... maar ik moet je kennen dat het soms de moeite loont eens af te dalen ... uit die toren take care, Sheena |
|
| pramodah: | Donderdag, januari 10, 2002 11:33 |
| mooi gedicht......maar denk je dat je dan gelukkig zal zijn???.....geen pijn meer maar ook geen geluk geen liefde, dus......geen leven.... greetz pramodah |
|
| free: | Donderdag, januari 10, 2002 07:32 |
| Heel, heel mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||