het leven
Tranen van verdriet
stromend in de rivier
der verwaarlozing.
Dromen van het heden
hangend
in vervuilde lucht.
Adem
die zachtjes de noordbries
door mijn haren doet waaien.
Koude rillingen
over mijn rug
die bevingen van aarde doen ontstaan.
Waternood,
waar wij loze woorden verspillen.
Nachtmerries,
die onze dromen doen verdwijnen.
Een zucht,
die frustraties doet weerklinken.
Een fractie,
voor het leven is weggevaagd.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, november 28, 2006 23:34 |
| dit is ongelooflijk mooi! zeg nu nog es dat je er niks van terecht brengt :) liefs en xxxjes, knuffel, lonely 1 |
|
| Windwhisper: | Donderdag, november 09, 2006 15:59 |
| wouw.....dit is prachtig, met bewondering gelezen liefs Cobie |
|
| Dreamlover: | Donderdag, november 09, 2006 15:25 |
| Prachtig neergezet hier door jou. Liefs Dreamlover |
|
| You;and;me;together;: | Donderdag, november 09, 2006 15:11 |
| heel erg mooi. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peersmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2006 | ||
| Thema's: | ||