Wat jij nog steeds niet ziet
Is mijn innerlijk verdriet
Ik kan niet zomaar naast je staan
Zonder te herinneren wat je hebt gedaan
Vervangen, is hoe ik me voel
Maar je weet toch niet wat ik bedoel
In de spiegel ben ik een stukje kwijt
Dat nu is gevuld door de eenzaamheid
Waarom kan je niet zien
Dat ik dit niet verdien
Gelukkig weet ik mijn plaats in dit leven
Ik zal jou mijn gedachte niet langer prijs geven
Iets voor mezelf wil ik hebben, zo graag
Het hoeft niet nu, morgen of vandaag
Open je ogen heel wijd
Als het zo langer gaat, raak je me kwijt
Je bent me vergeten
Nu zal de eenzaamheid aan mijn hart eten
Je kent me niet zo goed als je denkt
Het zijn mijn gevoelens en gedachtes die je mengt...