Gravin van Holland
In een kille nis
in een half open kist
werd haar teder lijfje
naast een gouden schoentje
haastig opgebaard
Zij ademde haar laatste
adem in blauw belletjes
tussen gouden vissen
tot dra ontaard
dit adorabel elfje
vraag het de moeder maar niet
wie aan het koninklijk banket
het meest gerouwd heeft
en geweend
gedrappeerd in zwarte mantel
met een koffer in zijn hand
achtervolgd zijn schaduw hem
steeds ten derde int sprookjesland
waar elfjes moeder redevoert,
te elfder ure een traantje laat
tot na haar rede de deur
van een gouden koets onder luid
gejuich alras weer openzwaait
in een half open kist
werd haar teder lijfje
naast een gouden schoentje
haastig opgebaard
Zij ademde haar laatste
adem in blauw belletjes
tussen gouden vissen
tot dra ontaard
dit adorabel elfje
vraag het de moeder maar niet
wie aan het koninklijk banket
het meest gerouwd heeft
en geweend
gedrappeerd in zwarte mantel
met een koffer in zijn hand
achtervolgd zijn schaduw hem
steeds ten derde int sprookjesland
waar elfjes moeder redevoert,
te elfder ure een traantje laat
tot na haar rede de deur
van een gouden koets onder luid
gejuich alras weer openzwaait
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 10, 2006 18:40 |
| goed verwoord | |
| Panta Rhei: | Vrijdag, november 10, 2006 17:41 |
| Wie is de ''hij'' in de een na laatste strofe? Het begin vind ik super. Liefs, |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, november 10, 2006 08:21 |
| Ik vind dit geweldig, en het spreekt me enorm aan, een groet |
|
| sunset: | Vrijdag, november 10, 2006 07:51 |
| Jouw thema''s treffend verwoord in het door jou geschrevene. Liefs en een fijne dag verder, sunset |
|
