Te veel...
Nog één snuif, nog één spuit,
Het kan nog wel, dan schei ik er mee uit.
dat was wat hij zei, dat maakte mij niet blij.
Die eenzame man, die de dood tegenkwam...
Het ging slechter, en slechter,
hij was niet echt een vechter.
hij werd alsmaar zwakker, maar rookte telkens meer.
Telkens kocht hij het weer, keer op keer op keer...
Nu sta ik aan zijn graf, het werd hem te veel,
ik kende hem best goed, dus het grijpt me bij de keel.
Het kan nog wel, dan schei ik er mee uit.
dat was wat hij zei, dat maakte mij niet blij.
Die eenzame man, die de dood tegenkwam...
Het ging slechter, en slechter,
hij was niet echt een vechter.
hij werd alsmaar zwakker, maar rookte telkens meer.
Telkens kocht hij het weer, keer op keer op keer...
Nu sta ik aan zijn graf, het werd hem te veel,
ik kende hem best goed, dus het grijpt me bij de keel.
Reacties op dit gedicht
| fruitfeeke: | Donderdag, december 07, 2006 19:43 |
| amai..khad het even moeilek toen ik je gedicht las..het komt heel bekend voor en ik hoop dat dat verhaal nooit zo eindigd..groetjes en sterkte xx | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 10, 2006 21:08 |
| heel sterk neergezet | |
| switi lobi: | Vrijdag, november 10, 2006 12:53 |
| Afschuwelijk hoe mensen op deze manier verloren raken... Sterkte! Liefsliefs, switi lobi |
|
| AvAtje: | Vrijdag, november 10, 2006 11:34 |
| Auts... Sterkte, en niet zelf beginnen hè! |
|
| sunset: | Vrijdag, november 10, 2006 11:33 |
| Treffend tonend verwoord. En ik hoop dat velen dit lezen en zien wat voor sluipmoordenaars verslavingen zijn. Liefs en fijne vrij(e)dag, sunset PS: Mijn meelevende genegenheid. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: koos kansloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2006 | ||
| Thema's: | ||