ze zeggen dat ik jou nooit zal ontmoeten
weet je hoeveel pijn dat doet?
ze zeggen dat ik je wel vergeet
maar er zijn zoveel dingen die niemand weet
ik blijf steeds aan jou denken
toch weet ik dat mijn dromen
geen toekomst zullen schenken
ze weten wel wat ik bedoel
maar kunnen niet geloven dat ik zoveel voor je voel
mensen kunnen zo makkelijk advies geven
als ze toch niet met je mee leven
ze zeggen steeds maar weer:
't duurt niet zo lang meer
heel even was je dicht bij mij
dat moment betekent echt alles voor mij
maar nu zal ik weer zonder jou door het leven moeten gaan
in mijn hart echter zal je altijd naast me staan
niemand heeft mij zo geraakt, niet zoals jij
zo diep vanbinnen
waarom begrijpt niemand mij?
wat moet ik zonder jou beginnen?