ik kan niet meer.
ik kan niet meer slapen van deze pijn.
de tranen die over me gezicht stromen,
voel ik branden over me wangen.
ik ga kapot
ik voel me zo rot.
vanavond ook nog dat feest
ik had zo gehoopt om jou daarvoor
nog even te zien.
maar die hoop is nu weg.
verweg verscholen achter de wolken.
oh lief waneer is dan toch die dag
dat je naar mij toe zal komen.
je heb geen idee
ik kan echt niet meer.
ik heb al dagen niet meer goed geslapen.
ik geef me over aan de heer
het doet me zoveel zeer.
ik ben geen beer.
me tranen ze komen nu weer.
ik kan niet meer.
ik mis je
wist je maar hoeveel.
sla je armen alsjeblieft om me heen.
ik smeek je ik ga door me knieen neer.
hou me snel vast
anders ben ik er niet meer.
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zaterdag, november 11, 2006 23:12 |
| verdriet is voelbaar in jouw gedicht. Liefs en sterkte |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 11, 2006 13:18 |
| pijnlijk kan de liefde ook weer zijn, vooral al men op iemand wacht...die maar niet komt Ik wens je sterkte Liefs Cobie |
|
| M@rcel: | Zaterdag, november 11, 2006 11:43 |
| droefverlangend liefdevol mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lavendelvlinder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2006 | ||
| Thema's: | ||