Verloren leven
Ik lig in bed
Starend naar het plafond
Het is een donkere nacht
De maan schijnt door mijn raam
Ik hoor de regendruppels
Tikken op het dak
Ik ben alleen
Lig rillend
In het grote bed
Durf men ogen niet te sluiten
Ben bang van alles rondom mij
Wil mijn leven zo graag opgeven
Een einde maken aan de angst
Die in mij leeft
Ik zit gevangen in gedachtes
Die zichzelf de waarheid noemen
Ik word onzeker van dit leven
Vind geen hoop om verder te gaan
En ik besef steeds meer
Hoe verloren mijn leven zonder jou is
Starend naar het plafond
Het is een donkere nacht
De maan schijnt door mijn raam
Ik hoor de regendruppels
Tikken op het dak
Ik ben alleen
Lig rillend
In het grote bed
Durf men ogen niet te sluiten
Ben bang van alles rondom mij
Wil mijn leven zo graag opgeven
Een einde maken aan de angst
Die in mij leeft
Ik zit gevangen in gedachtes
Die zichzelf de waarheid noemen
Ik word onzeker van dit leven
Vind geen hoop om verder te gaan
En ik besef steeds meer
Hoe verloren mijn leven zonder jou is
Reacties op dit gedicht
| --justme--: | Zaterdag, november 11, 2006 16:49 |
| heel erg mooi, je kan het je inbeelden als je het leest! knuffel! |
|
| Peerke_x: | Zaterdag, november 11, 2006 13:54 |
| Mooi geschreven.. overwin je angst..! Kus&Knuf&Sterke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ijsprinses_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2006 | ||
| Thema's: | ||