Zeven seconden.
Zeven seconden.
Ik begin te trillen, een siddering trekt van onderen naar boven over mijn rug en loopt door tot over mijn hoofd.
Meteen hierop begin ik te transpireren en mijn bewegingen worden nu stijf en onbeholpen, en het lijkt wel of mijn knieën niet meer willen.
Wat ik nu ook probeer, ik krijg geen volledige controle meer over mijn lichaam.
Mijn god, wat gebeurt er allemaal met me? Maar dan, dan is het zover! Je lacht en geeft me drie kussen, links, rechts, links.
Dag lieverd, zeg ik. Hoe gaat het met je?
Wat ben ik elke keer weer blij als ik je zie.
Peterdw.
*Elke vergelijking met andere zeven seconden durende belevingen berusten op puur toeval en moeten worden toegeschreven aan de geest van de lezer zelf.
Ik begin te trillen, een siddering trekt van onderen naar boven over mijn rug en loopt door tot over mijn hoofd.
Meteen hierop begin ik te transpireren en mijn bewegingen worden nu stijf en onbeholpen, en het lijkt wel of mijn knieën niet meer willen.
Wat ik nu ook probeer, ik krijg geen volledige controle meer over mijn lichaam.
Mijn god, wat gebeurt er allemaal met me? Maar dan, dan is het zover! Je lacht en geeft me drie kussen, links, rechts, links.
Dag lieverd, zeg ik. Hoe gaat het met je?
Wat ben ik elke keer weer blij als ik je zie.
Peterdw.
*Elke vergelijking met andere zeven seconden durende belevingen berusten op puur toeval en moeten worden toegeschreven aan de geest van de lezer zelf.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zaterdag, november 11, 2006 22:12 |
| Ieder reageert verschillend denk ik dan, ik hou het op de laatste regels. Prachtige beschrijving van 7 seconden, te kort of te lang? Liefs, knuffel. |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, november 11, 2006 21:55 |
| prachtig dit..... een knuffel |
|
