Het is nu 3 weken geleden,
Dat het mes op mijn armen stond,
Nu allemaal littekens waar ik spijt van heb.
Ik heb weer lol,
Kan weer lachen,
Maar de neiging is er nog steeds.
Het is soms zo moeilijk,
Snijden...
Dat is iets waar ik ieder dag aan denk.
Maar het mag niet meer,
Niet voor mezelf,
Niet voor mensen die ik lief heb.
Nu doe ik er alles aan om het niet te doen,
En het werkt,
Kijk maar, de mensen komen weer bij me terug.