‘t water dat verkoeling brengt
in een veel te warme zomer
waar liefde pril ontluikt
tussen een man en een dromer
waar ogen elkaar raken in een
moment van tederheid en verlangen
kom bij me als ik je nodig heb
liefste laat me schuilen in je hart
je haren druppelen als parels
pak mijn hand en ik loop met je mee
ik droog zacht jouw huid met tinten
van de wolken en de zilte zee
je ogen stralen, je hart klopt hevig
onze weg uit de eenzaamheid, langzaam
samen op weg naar het licht
hand in hand kunnen we het aan
Reiger: | Maandag, november 13, 2006 18:28 |
Heel erg mooi en liefdevol.... | |
M@rcel: | Maandag, november 13, 2006 13:04 |
teder stilmakend liefdevol mooi Liefs M@rcel |
|
lommert: | Maandag, november 13, 2006 12:26 |
liefdevol gedicht...het samen..heel graag gelezen xxliefs willem |
|
sunset: | Maandag, november 13, 2006 11:57 |
Prachtig en zo warm mooi jouw liefdevolle tonende delende woorden. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
bijouken: | Maandag, november 13, 2006 10:25 |
Stilmakend mooi. "Samen", sterk! Lieve knuffel, ;) |
|
blauwoogje: | Maandag, november 13, 2006 10:12 |
Mmmmmmmmmmmmmmmooi. Samen opweg naar het licht, prachtig. |
|
Mandje: | Maandag, november 13, 2006 10:03 |
Zo mooi!! liefs, Marianne |
|
Windwhisper: | Maandag, november 13, 2006 09:43 |
stilmakend mooi...zo mooi zo teder. liefs Cobie |
|
H.J.: | Maandag, november 13, 2006 09:15 |
Helemaal mooi Remie. prachtig. knufff |
|