Peter van Tiel: | Donderdag, november 16, 2006 00:15 |
Waarom zo''n droevig verhaal want voor ons allemaal zal morgen de zon weer schijnen en laat jouw eenzaamheid verdwijnen ik denk, met een beetje hulp kruip je straks wel uit je schulp en is je eenzaamheid voorbij jou helpen, dat willen wij. Slaap lekker en veel liefs van, Peter. |
|
M@rcel: | Maandag, november 13, 2006 13:09 |
voelbaar mooi geschreven en best herkenbaar voor mij.. Liefs M@rcel |
|
hiljaa: | Maandag, november 13, 2006 11:01 |
droef voelend en een waarom waar he tmoeilijk is om te antwoorden knufleifs--hiljaa-- |
|
Dirk Hermans: | Maandag, november 13, 2006 10:14 |
we zijn eigenlijk niet altijd alleen in het leven want de Heer is altijd bij jou overal waar je ook bent maar ik ken jou gevoel heel goed en zo herkenbaar heel mooi neergezet,groetjes Dirk |
|
blauwoogje: | Maandag, november 13, 2006 10:00 |
Wat kan ik zeggen?...... Hoop voor je dat iemand inziet, dat jij het niet waard bent om alleen te blijven. Sterkte, en een knuffXX |
|
remie: | Maandag, november 13, 2006 09:38 |
het is een gevoel, probeer je eruit te worstelen, mijn naam is niet voor niets remie...kom meis op elk potje past een deksel..liefs en knuffels...remie | |
Auteur: Mamke | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2006 | ||
Thema's: |