is er nog hoop
We hebben al contact gehad,
het weekend over en weer
en je blijft bij je punt,
dat het uit is doet zo'n zeer.
Maar het gevoel blijft dat ik iets kan doen,
ik vroeg je of je muur doorbroken kan worden,
je zei dat nog niemand dat gedaan heeft,
is dat een onbewuste uitnodiging wat je me geeft?
Ik moet nog iets doen,
er is nog tijd,
ik koop een bloem,
en zeg dat het me spijt.
Vanavond ga ik langs,
wellicht voor niks,
maar als de drang zo sterk is,
dan moet ik wel al sla ik de plank mis.
Onaangekondigd hoop ik bij haar langs te komen,
met moed in het hart probeer ik het nog een keer,
in persoon waar de ogen zullen spreken,
en leugens geen kans krijgen, niet weer.
Ze zit in een knik,
ze wilt wel doorgaan maar kan het niet,
ze ziet ons niet samen zijn in de toekomst,
daarom stopt ze nu ondanks verdriet.
De liefde is er,
ook de wil is er,
wat er onbreekt is het kunnen,
misschien dat mijn bezoek de obstakel kan verdunnen.
Wat doe je,
als je zo sterk voelt vanbinnen,
dat iets gedaan moet worden,
dat je een kans hebt en een manier moet vinden?
Ik weet het niet,
maar ik doe het wel,
ik kan niet anders,
vanavond sta ik voor de bel.
wens me geluk,
achteraf weet ik of het werkte,
misschien is dit hopeloos,
maar hoe dan ook wens me sterkte.
Ik hoop dat het iets uit zal maken.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Maandag, november 13, 2006 13:15 |
| Waar een wil is, is een weg. Het zal je zeker lukken. Veel moed, en doen!!! Moedgevende knuffel voor jou. ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pure Love |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2006 | ||
| Thema's: | ||