Je las mijn lippen, at mijn woorden
kuste me je schreeuw om geluk
je sprak me een zoen die enkel ik hoorde
ik antwoord in hoop, jij beet ze stuk

dwars door de stof, recht naar mijn hart
ik morsete, wij morseten tesaam
vingers verstrengeld, zielen verward
je strelingen riepen mijn naam

de wereld verging in een nano-seconde
mijn hart bloedde dood in een woord
ik heb je nooit tevoren mooier gevonden
je wist wat ik voelde, je hebt me gehoord

en toch toon je me hemels terwijl je de hel wou
je ademt de liefde maar je denkt over haat
je pikte m'n hart terwijl je m'n vel wou
je kust me terwijl je me innerlijk slaat

je emotie ligt in de clinch met je rede
je wil en je wil ook weer niet
als de laatste strijd in je hoofd is gestreden
denk dan aan wie je graag ziet