Niets
het gaat aan me voorbij,
deze wereld. dit geluk en ongeluk. ik voel het niet.
ik voel niets meer.
niets.
enkel bij jou, in je armen voel ik dat alles. Het maakt me bang, alles op een moment. Jij maakt me bang omdat dit te mooi is. Maar ook dat voel ik niet.
ik wil kunnen huilen, schreeuwen, gillen. ik wil het kunnen opgeven voor dat ene moment. Maar waarom opgeven als er niets te voelen is. waarom huilen als er niets is?
niets..
is dat het ergste? of het beste dat een mens kan kennen.
niets.. totaal niets..
deze wereld. dit geluk en ongeluk. ik voel het niet.
ik voel niets meer.
niets.
enkel bij jou, in je armen voel ik dat alles. Het maakt me bang, alles op een moment. Jij maakt me bang omdat dit te mooi is. Maar ook dat voel ik niet.
ik wil kunnen huilen, schreeuwen, gillen. ik wil het kunnen opgeven voor dat ene moment. Maar waarom opgeven als er niets te voelen is. waarom huilen als er niets is?
niets..
is dat het ergste? of het beste dat een mens kan kennen.
niets.. totaal niets..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: imaginary | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2006 | ||
| Thema's: | ||