Onze wijnkelder (met lolo *-*)
Als mijn leven overstroomt
-ontkurkt bij twijfel-
en ik me aarzelend vermeng met de menigte
klinken glazen, ver van mijn hals
Een toost op het verleden,
terugblik op wat nooit echt was
en bloedrode wijn, reikt, bedwelmt
ik drink mee en vul de sijpelende leegte
eerdere vulling immers, rest geen waarde
Ik zweef en raak slechts licht de aarde
doch mijn bodem zwaar is gevallen,
laat ik me dragen, til ik je aanblik,
zowaar mijn troebel hoofd sipt aan de toekomst
Je nadert de gevarenzone, aanlokkelijk als hij is
toostend op wolken,die niet drijven
open je de deur, zelfs de klink smelt
en beeindig je mijn dronkenschap, terwijl een rilling
me verder verwijdert van mijn gedachten
achter slot en grendel geborgen, onze wijnkelder.
gemaakt en gedeeld met mijn lieve lolo
een heus duogedicht <3
Reacties op dit gedicht
| lolo: | Maandag, januari 11, 2010 08:51 |
| ik krijg elke keer kippenvel als ik dit lees, snel ein glaasje wijn doen? <3 | |
| M@rcel: | Maandag, november 13, 2006 23:22 |
| wat een ontzettend prachtig duet heel mooi gedaan samen Liefs M@rcel |
|
| Augustijntje: | Maandag, november 13, 2006 20:42 |
| prachtig gedaan! moeten jullie meer doen..eentje int engels? heel graag gelezen x! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: __xMegan | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2006 | ||
| Thema's: | ||