De winter is koud, bevriest je bloed
laat je even stoppen
De zomer te lang, die voelt niet goed
begint alles weer opnieuw
Maar nu komt zij daar, de stralende winter
als een zwarte vlok
De meesten haten haar, een enkeling bemint dr
met haar witgeverfde lok
Zo zacht en rustig, laat me genieten
van het winters lied
De donkerte, veel depressieven
voor mij stilt ze het verdriet
Samen zitten, voor het haardvuur
sneeuwwandeling maken met de hond
Kaarsen aangestoken, met wit beschilder ik de muur
en leg de kussens op de grond
Hiervan ga ik fijn genieten, niemand die mij tegenhoudt
enkel de stilte
Er wordt te vaak gesproken van de mens, die door de winter rouwt
geniet toch van die kilte