pijn
De pijn
Die jij me aandeed
Maakt dat ik goede herinnering
Aan jou vermijd
Ik wil het niet weten
En dan
Zie ik mijn eigen dochter
Een kaartspel
En denk toch aan jou
Hoe jij mij leerde kaarten
Waarom je dat toch deed
Ik zie haar zitten
En voel de herinnering
Die ik zo veel liever vermijd
Want waarom was ik niet gewoon
Jouw kleine meid
De beelden komen dan weer boven
Over dat wat jij me aandeed
En de pijn
Altijd zal dat stuk ook een deel van me zijn
Waarom moest je dit doen
Kon je niet gewoon
Van je eigen kind afblijven
En nu nu ik mijn eigen kinderen zie
Nu snap ik het helemaal niet
Een antwoord kan ik niet van je krijgen
Want toen ik dacht
Het is tijd om te stoppen met zwijgen
Toen kneep jij er tussenuit
Je ging gewoon dood
Zo kwam je er weer makkelijk vanaf
Je geheim nam je mee in je graf
Die jij me aandeed
Maakt dat ik goede herinnering
Aan jou vermijd
Ik wil het niet weten
En dan
Zie ik mijn eigen dochter
Een kaartspel
En denk toch aan jou
Hoe jij mij leerde kaarten
Waarom je dat toch deed
Ik zie haar zitten
En voel de herinnering
Die ik zo veel liever vermijd
Want waarom was ik niet gewoon
Jouw kleine meid
De beelden komen dan weer boven
Over dat wat jij me aandeed
En de pijn
Altijd zal dat stuk ook een deel van me zijn
Waarom moest je dit doen
Kon je niet gewoon
Van je eigen kind afblijven
En nu nu ik mijn eigen kinderen zie
Nu snap ik het helemaal niet
Een antwoord kan ik niet van je krijgen
Want toen ik dacht
Het is tijd om te stoppen met zwijgen
Toen kneep jij er tussenuit
Je ging gewoon dood
Zo kwam je er weer makkelijk vanaf
Je geheim nam je mee in je graf
Reacties op dit gedicht
| Riarno: | Dinsdag, november 14, 2006 17:36 |
| Heb hier even geen woorden Rakend sterkte wensend jou a big hug |
|
| fran92: | Dinsdag, november 14, 2006 14:28 |
| rakend dit.. ook ik heb geen woorden warme knuffel liefs fran92 |
|
| M@rcel: | Dinsdag, november 14, 2006 13:12 |
| weet even niet te zeggen..... maar stilte zegt veel..... ............. ........ Een warme omarming en dikke troostknuff....M@rcel |
|
| sunset: | Dinsdag, november 14, 2006 08:38 |
| Stilmakend rakend dit. Liefs en mijn oprecht warme genegenheid, sunset |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 14, 2006 08:12 |
| Ademstokkend....wat afschuwelijk moeilijk moet het voor je zijn en is het al geweest.... Warme omarmende knuffel, liefsliefs...switi lobi |
|
| Reiger: | Dinsdag, november 14, 2006 08:09 |
| Hier werd ik even helemaal stil van.... Weet even niks te zeggen, maar wil je toch een warme knuffel geven.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
| Thema's: | ||