oud verdriet
ogen starend naar het niets
tranen weg geslikt
denkend aan de man
in ademnood gestikt
hoewel na dat moment
veel tij verstreken is
groeit en wordt steeds groter
het verdriet en uw gemis
maar troost met het fijt
dat hij u een bericht heeft gezonden
dat hij in het hemelse paradijs
zijn plek heeft gevonden
Reacties op dit gedicht
| SilentVoice: | Zondag, november 19, 2006 13:34 |
| Dank je, het ging over een vrouw die haar man had verloren (das wel duidelijk denk ik;)) en dat ze later een soort van visioen had, dat hij in de tuin stond onkruid te wieden en dat hij even opkeek en glimlachte:) Daarna was hij weer verdwenen. Ik vind het wel een mooi verhaal.. ^^ |
|
| SilentVoice: | Dinsdag, november 14, 2006 19:26 |
| hmm foutje.. fijt moet feit zijn;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: SilentVoice | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
| Thema's: | ||