Blauwzwart
Het sluipt zijn weg rond haar, vindt een
ader, laat zich binnen, maakt haar
het meisje het meisje de dans – ik ben
de nacht.
Rood wappert soms verder dan haar
armen, waait een weg naar hem en komt
klem, bevrijdt zich met een sprong – ik zie
niets hier.
En het is maar een been dat zich strekt
elke dag verder dan de grond, misschien
ook wel een deur openduwt – ik voel
hoe je lacht in je slaap.
Reacties op dit gedicht
| Anguissette: | Dinsdag, november 14, 2006 23:02 |
| Ik vind je schrijfstijl heel bijzonder. Ik zie allerlei beelden, maar net niet helder. Dat maakt het heel mysterieus. Erg graag gelezen :) Liefs, Angui. |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 14, 2006 21:43 |
| Wat een beeld...prachtig! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
| Thema's: | ||