Vier muren...
Ik sta vast, tussen 4 muren,
Ik kan me enkel nog keren,
Mijn vleugels zijn me ontnomen,
Dus ontsnappen lijkt onmogelijk,
Ik klim tegen een wand op,
Het is zwaar, en lijkt eindeloos,
Plots zie ik het licht weer,
Ik mis een steen en val naar beneden,
Weer beneden in dat donkere gat,
Ik ben het vechten nu echt zat,
Ik ga zitten in een eenzame hoek,
Deze pijn is erger dan die van een vloek,
Huilend, val ik om op de koude grond,
Ik ben gebroken, eenzaam, dood...
Ik kan me enkel nog keren,
Mijn vleugels zijn me ontnomen,
Dus ontsnappen lijkt onmogelijk,
Ik klim tegen een wand op,
Het is zwaar, en lijkt eindeloos,
Plots zie ik het licht weer,
Ik mis een steen en val naar beneden,
Weer beneden in dat donkere gat,
Ik ben het vechten nu echt zat,
Ik ga zitten in een eenzame hoek,
Deze pijn is erger dan die van een vloek,
Huilend, val ik om op de koude grond,
Ik ben gebroken, eenzaam, dood...
Reacties op dit gedicht
| *jessica_genders*: | Zondag, november 26, 2006 09:02 |
| en dit? ook weer super, ga zo door dan kom je er zeker weten! | |
| wie ben ik?: | Vrijdag, november 17, 2006 18:47 |
| heel mooi! | |
| mobar: | Dinsdag, november 14, 2006 23:53 |
| Tragisch, maar wel mooi geschreven. groetjes. |
|
| thefeeks: | Dinsdag, november 14, 2006 23:47 |
| Echt super mooi!Alleen ik herken mezelf daar zo in.Ga zo door(k) | |
| mixxi: | Dinsdag, november 14, 2006 23:42 |
| wow schitterend | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alysha Thonen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
| Thema's: | ||