Zilver avondlicht.
In het zilver avondlicht
loop ik zachtjes
door de nacht.
Mijn schaduw als mijn
metgezel,
hij wacht.
In mijn oren klinkt muziek
de zanger zingt het vast
over iemand anders
maar dit klinkt
als een lied
voor jou.
De leegte overmant mij,
het is de warmte
die ik mis.
Wanneer worden
tranen minder?
Wanneer gaat de tijd voorbij?
Je ademt in het zelfde ritme.
Wanneer hou je weer
van mij?
loop ik zachtjes
door de nacht.
Mijn schaduw als mijn
metgezel,
hij wacht.
In mijn oren klinkt muziek
de zanger zingt het vast
over iemand anders
maar dit klinkt
als een lied
voor jou.
De leegte overmant mij,
het is de warmte
die ik mis.
Wanneer worden
tranen minder?
Wanneer gaat de tijd voorbij?
Je ademt in het zelfde ritme.
Wanneer hou je weer
van mij?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, november 15, 2006 17:26 |
| Droef verlangen dat je hier treffend overbrengt. Liefs en knuf, sunset |
|
| Reiger: | Woensdag, november 15, 2006 07:26 |
| Droefmooi neergezet.... | |
| Windwhisper: | Woensdag, november 15, 2006 07:17 |
| stilwordend gelezen.....intens verdriet spreekt er uit, maar wat is dit een prachtig gedicht.... liefs en een troostknuf Cobie |
|
| Dreamlover: | Woensdag, november 15, 2006 05:53 |
| prachtig geschreven dit. Liefs Dreamlover |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, november 15, 2006 00:43 |
| knap verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mava | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2006 | ||
| Thema's: | ||