Het herfst blad,
Een ijskoude wind neemt me mee,
die diepe nacht in,
zomaar van mijn boom getrokken,
en rond moeten dwarrelen tegen mijn zin.
Ik weet, ben eindelijk vrij,
maar aan het einde van mijn tocht,
zal ik verteerd worden door de grond,
bevriezen door het vocht.
Met tegenzin legt de wind zichzelf stil,
ik dwarrel langzaam naar de grond,
waardoor ik in kleine stukjes breek,
omdat iemand op mij stond.
Mijn leven eindigt hier,
ik was ooit zo mooi en glad,
maar ik moet plaats gaan maken,
voor een ander blad.
~Twistel~