Heel ver van deze aarde,
Verder dan jij denken zal..
Zit ik op een fonkelende ster,
waar ik nooit van af val..

Ik kijk neer op alle mensen,
stralend door het leven gaan..
Ik zie de mensen werken, eten, leven,
Ik zie ze bloeiend in het leven staan..

Maar ik zie ook misdaad,
Pijn verdriet en een Traan..
En vanaf deze ster vraag ik me af:
Zal ik naar "die" wereld gaan..

Dan troost ik iedereen,
en geef ze van mij een sprankje geluk..
Dan bestrijdt ik ieders pijn,
En heel ik de mensen hun wonden,
want die waren stuk..

Dan laat ik mensen lachen,
die alleen het verdriet zagen..
Dan troost ik mensen met pijn,
en zal ik hun hun moeilijke herinneringen doen vervagen..

Dan zorg ik voor een hemel op onze aarde,
Waar alleen maar licht schijnen zal..
Dan verwijder ik al het donkere en slechte,
Maar dan zou ik er eerst voor moeten zorgen,
dat ik van deze fonkelende ster af val..