Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Handdoek
Ik hou een handdoek in mijn kamer
Voor jouw vocht en mijn vocht
Sperma en tranen
Ik ren naar beneden
Misschien ben jij die belt
En plots besef ik
Dat ik mijn hoop
Nog boven heb laten liggen
Ik heb je binnen gelaten
In mijn hart
Kwetsbaar
Andere mensen snijden mij
Jij past op voor de druppels
Bloed die op je overhemd vallen
Ik ren weg van jou
En jouw ergste fout
Je laat me gaan.
Als je ooit het spoor
Van mijn druppels
Van tranen en bloed
Hebt kunnen volgen
Verwacht dan niet
Mij nog eens
Eigenhandig
Te kunnen snijden.
Je liet me gaan.
Reacties op dit gedicht
Nightkiss vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Donderdag, november 16, 2006 07:52
Diep droef dit.
Liefs, sunset
Over dit gedicht
Auteur:
Nightkiss
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
16 november 2006
Thema's:
[Liefdesverdriet]
[Teleurstelling]
[Eenzaamheid]