Overal vet (anorexia)
Overal zat vet
Zelfs op mijn voeten
Het is maar waar je op let
Ik liet mijzelf ervoor boeten
Als ik zo doorga ga ik dood
Dacht ik ton ik in de spiegel keek
Ik ad zelfs geen droog brood
En mijn huid zag zo bleek
Hulp wilde ik niet
Ik wilde er zelf uitkomen
Niet eten uit verdriet
En over nog dunner zijn dromen
Het kwam weer goed
Nu kan ik weer eten
Ik weet weer hoe dat moet
Maar kan het dun zijn niet vergeten
Zelfs op mijn voeten
Het is maar waar je op let
Ik liet mijzelf ervoor boeten
Als ik zo doorga ga ik dood
Dacht ik ton ik in de spiegel keek
Ik ad zelfs geen droog brood
En mijn huid zag zo bleek
Hulp wilde ik niet
Ik wilde er zelf uitkomen
Niet eten uit verdriet
En over nog dunner zijn dromen
Het kwam weer goed
Nu kan ik weer eten
Ik weet weer hoe dat moet
Maar kan het dun zijn niet vergeten
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Woensdag, januari 24, 2007 17:44 |
| Dan hoop ik dat je het in zoverre kunt verwerken dat je gezond door kunt leven. Heel veel sterkte met het doorvechten, het zal nog wel veel tijd in beslag nemen, verwacht ik. Zo gaat het meestal met zulke ziektes. Heel veel liefs en steun van Lory |
|
| Ik ga weg..: | Donderdag, november 16, 2006 19:03 |
| Ik weet precies hoe je je gevoelt moet hebben.. Ik vecht er nog steeds tegen. Ik weet zelf waar ik mee bezig ben, ik wil ook wel stoppen maar ikk an het niet meer.. Sterkte! Liefs xx |
|
| jantje maan: | Donderdag, november 16, 2006 18:04 |
| prachtig volhouden hé nu grts jantje maan |
|
| Mandje: | Donderdag, november 16, 2006 14:48 |
| wat knap van je dat je je er zelf uit gevochten hebt!! volhouden, hoor! liefs en sterkte, Marianne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lonely angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2006 | ||
| Thema's: | ||