Depressie
Depressie
Mijn handen vastgebonden
nooit meer zal ik kunnen schrijven
mijn wereld in die dwaze beelden
er zal niets van me overblijven.
En ik wil wel gillen
maar er komt geen geluid
wil van alles doen
maar het komt er niet uit
dit is mijn wereld
en niemand spreekt mijn taal
niemand kan me horen,
maar ze verstaan het allemaal.
Als ik kon, dan zou ik rennen
maar de muren zijn te hoog
in mijn cel wil ik niet langer,
dromen van een regenboog.
en ik wil wel schreeuwen
maar wat maakt dat uit?
Ik zit op de scherven
van een gebroken ruit
en niets dat mij wil horen
want niets kan mij verstaan
hoe is het zo ver gekomen
en hoe kom ik hier vandaan?
Als ik mijn ogen zou sluiten
en mijn wereld zou verlaten
zou iemand me dan vinden,
en met me willen praten.
Reacties op dit gedicht
| RF: | Zondag, november 09, 2014 22:05 |
| Voelbaar, pijnlijk, herkenbaar. Mooi geschreven... | |
| tears in heaven: | Dinsdag, november 28, 2006 12:24 |
| Je kan altijd bij me terecht, en dat weet je! liefs, tears in heaven. (ps. heb mijn naam veranderd van ma_vie naar tears in heaven) |
|
| *Black-Life-Heaven*: | Vrijdag, november 24, 2006 23:01 |
| heel mooi! | |
| sadje: | Zondag, november 19, 2006 21:41 |
| heel mooi verwoord dit. echt heel knap gedaan! maar geef nooit op je geraakt hier wel uit! veel liefs |
|
| Ton Rijkers: | Zondag, november 19, 2006 21:24 |
| Om op die laatste zin te antwoorden.. Jawel hoor..ik wil dat natuurlijk met jou. Ik zou het zo al doen..maar al helemaal zeker omdat je zo''n erg lieve meid bent.. Groetjes, Ton |
|
| Meisje met het hart*: | Vrijdag, november 17, 2006 19:42 |
| ::( Ik blijf je steunen, altijd. xx houvanje |
|
| fran92: | Donderdag, november 16, 2006 21:25 |
| lieverdje toch ik heb hem al gelezen.. voelbaar pijnlijk dit lieverd maar weet dat ik er voor je ben! ik hou van je! en blijf je steuen! een dikke knuffel van mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ik ga weg.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2006 | ||
| Thema's: | ||