Moedermoe
Je foto op de schouw
is geel van ouderdom,
rafelt aan alle kanten.
De tijd is zo broos;
jaren zijn verpulverd
als ze zijn geweest.
Je bent al te oud
om nog dood te gaan,
de dood is jou gestorven.
Je eb maakt me murw
na zo'n overvloed
aan blakend bestaan.
Je bent er nog altijd,
je kinderen sterven
reeds voor jou uit.
Ik wacht met smart
op wat mij zal blijven
aan verlatenheid.
is geel van ouderdom,
rafelt aan alle kanten.
De tijd is zo broos;
jaren zijn verpulverd
als ze zijn geweest.
Je bent al te oud
om nog dood te gaan,
de dood is jou gestorven.
Je eb maakt me murw
na zo'n overvloed
aan blakend bestaan.
Je bent er nog altijd,
je kinderen sterven
reeds voor jou uit.
Ik wacht met smart
op wat mij zal blijven
aan verlatenheid.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Donderdag, november 16, 2006 22:30 |
| Hoi Daisy, dank je wel voor je reactie! Anton |
|
| ;Daisy!: | Donderdag, november 16, 2006 22:25 |
| heel mooi! | |
| Anton van Amerongen: | Donderdag, november 16, 2006 21:53 |
| Hoi red one, bedankt voor het lezen en je commentaar. Liefs, Anton |
|
| red one: | Donderdag, november 16, 2006 21:52 |
| in stilte gelezen, heb m 2 keer gelezen.. ontzettend mooi gedaan.. veel liefs redje |
|
| Anton van Amerongen: | Donderdag, november 16, 2006 21:45 |
| Dank je wel Fancy voor je reactie | |
| Fancy Nancy: | Donderdag, november 16, 2006 21:42 |
| k ben er stil van..... heel mooi gedaan!.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2006 | ||
| Thema's: | ||