Alles vervalt voor even en jij
ziet er anders uit dan ik
we maken dingen open doen wat weg
en de knopen raken uit de draad
Ze vormt een schakel van zo velen
en het ritme van een voetpas
klinkt over de betegelden paden
waar onkruid uit is gehaald
Jij spreekt in talen en ik schrijf
ze op voor mij en anderen
de eenvoud van een kind
dat nog niet belezen is
Ze is een aandenken aan iets
en ik volg het verhaal
van zij die lacht en me aanstaart
het einde vertelt niet alles
Winna: | Vrijdag, november 17, 2006 22:42 |
weet even niets te zeggen onder indruk |
|
sunset: | Vrijdag, november 17, 2006 10:55 |
Nooi hoor weer. Liefs, sunset |
|
mobar: | Vrijdag, november 17, 2006 00:38 |
Mooi gedicht. groetjes. |
|
Quadesh: | Vrijdag, november 17, 2006 00:20 |
Mooi!! liefs | |
tulpje: | Vrijdag, november 17, 2006 00:13 |
mooi verwoord liefs en knuffs |
|
lonely 1: | Vrijdag, november 17, 2006 00:11 |
heel erg mooi! liefs, lonely 1 |
|
M@rcel: | Vrijdag, november 17, 2006 00:03 |
prachtig geschreven heel,heel mooi Slaap lekker M@rcel |
|
Auteur: wijnand. | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
Thema's: |