van voor af aan
het ging zo goed
we hadden het zo fijn.
maar waarom was het bij ons verdoemd.
mocht het dan niet zo zijn?
ik weet het niet meer
ik kan het niet meer aan.
door al die tegenslagen en verdriet,
begin ik weer bij voor of aan.
je probeert op je benen te staan.
en je denkt volgende keer meer geluk.
maar dan begint het weer bij voor af aan,
de relatie loopt weer stuk.
en dus het cyclus bij mij,
van het vallen en opstaan.
dat is een doel,
iets waar je voor wilt gaan.
maar toch elke keer verdriet,
omdat je me verliet.
en dan begin ik weer van voor of aan.
we hadden het zo fijn.
maar waarom was het bij ons verdoemd.
mocht het dan niet zo zijn?
ik weet het niet meer
ik kan het niet meer aan.
door al die tegenslagen en verdriet,
begin ik weer bij voor of aan.
je probeert op je benen te staan.
en je denkt volgende keer meer geluk.
maar dan begint het weer bij voor af aan,
de relatie loopt weer stuk.
en dus het cyclus bij mij,
van het vallen en opstaan.
dat is een doel,
iets waar je voor wilt gaan.
maar toch elke keer verdriet,
omdat je me verliet.
en dan begin ik weer van voor of aan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: barry | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||