een bijzondere vriend
kom ween met mij,
laten we vergeten.
kom vervoeg mij,
laten we delen.
in stilzwijgen.
woorden zijn overbodig,
we verbranden onze schepen.
kom lach met mij,
en laat ons dansen.
in stilzwijen.
en als het leed weer komt,
ons verblind in deze tijd.
zullen we dansen en delen,
in stilzwijgen.
laten we vergeten.
kom vervoeg mij,
laten we delen.
in stilzwijgen.
woorden zijn overbodig,
we verbranden onze schepen.
kom lach met mij,
en laat ons dansen.
in stilzwijen.
en als het leed weer komt,
ons verblind in deze tijd.
zullen we dansen en delen,
in stilzwijgen.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 12, 2002 23:36 |
| Zaai een bloem hier en daar in het gras. |
|
| Sheena: | Zaterdag, januari 12, 2002 16:48 |
| .......... weer zo herkenbaar, in wiens hoofd zit jij ???? Sheena |
|
| waterval: | Zaterdag, januari 12, 2002 15:08 |
| mooi gedicht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||