een blad
chaos in mijn hoofd,
de stilte maakt mij verdoofd.
nog even en ik stik,
ik sluit mijn ogen,weg ben ik.
zachtjes wiegend,ragfijn glad,
slapend op een drijvend blad.
rustend op het kalme water,
de tijd staat stil hier is geen later.
geen bruisende stad,
geen scherpe woorden beklad.
geen druk verkeer,
zelfs de stilte praat niet meer.
nog even en ik vergeet,
voor ik het weet.
te ontwaken van mijn blad.
de stilte maakt mij verdoofd.
nog even en ik stik,
ik sluit mijn ogen,weg ben ik.
zachtjes wiegend,ragfijn glad,
slapend op een drijvend blad.
rustend op het kalme water,
de tijd staat stil hier is geen later.
geen bruisende stad,
geen scherpe woorden beklad.
geen druk verkeer,
zelfs de stilte praat niet meer.
nog even en ik vergeet,
voor ik het weet.
te ontwaken van mijn blad.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 12, 2002 23:42 |
| Van de zomer heb ik er lang naar staan kijken, de volgende zomer weet ik dat jij er ook zult zijn, ergens kijkend naar hetzelfde. |
|
| michris: | Zaterdag, januari 12, 2002 18:53 |
| Al wat je nodig hebt,ligt diep in je binnenste te wachten tot het zich kan ontplooien en te voorschijn kan komen. Je hoeft alleen maar stil te zijn en de tijd te nemen om op zoek te gaan naar wat er in je zit, dan zul je het zeker vinden. liefs, michris |
|
| Sheena: | Zaterdag, januari 12, 2002 16:49 |
| Onderschat nooit de kracht van het rustbrengende water ... Sheena |
|
| waterval: | Zaterdag, januari 12, 2002 15:11 |
| héél héél mooi... | |
| pramodah: | Zaterdag, januari 12, 2002 12:32 |
| laat je maar eens rustig drijven Linda................. liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||