Zolang ze niets merken
Dode muur
Trillende handen
Waarheid veranderd in leugens
Leugens veranderd in waarheid
En ik weet niet waarom
Ik weet gewoon niet waarom
Ik zou liever huilen
Maar het lukt me gewoon niet meer
Verdwaalden gedachten
Bepaalde verwachtingen
Maar ik kan het niet
Ik kan het gewoon niet meer
Enkel leugens voor bestwil
Bestwil van anderen
Zolang ze niets merken
Zal ik blijven doen alsof
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Zaterdag, november 18, 2006 20:43 |
| En ondertussen al gemerkt dat t er alleen maar triester op wordt als je blijft faken. Zwartgeverfde leugens worden ook doorzichtig op den duur... gelukkig is het nooit zo ver gekomen. (''t is best diep) |
|
| *alice*: | Vrijdag, november 17, 2006 20:19 |
| Weetje, meidje, dat jij zo ongeveer de groep bent? ''k heb wel wat aan haar, en misschien weten ze ook wel dat er iets is, maar de kern van de groep bestaat alleen uit jou. Ben niet van plan te doen wat ik wil; jullie staan nogsteeds op nummer één! Een hele grote knuffel en heel veel liefs, ze merken het toch wel, leugens worden ook doorzichtig.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
| Thema's: | ||