Ze ziet het niet meer
Je hebt het gevoel dat je haar kwijt bent
Zij, die er altijd voor je is geweest
Die je altijd heeft gesteund
In alles
Je hebt haar nodig
Ik weet het
Ik voel het
Ik weet dat ik er ook nog ben
Maar het is toch anders
Haar ken je al veel langer
Maar ze is zo veranderd
Boos ben je op haar
Omdat ze je zo laat vallen
In de steek gelaten
Ze ziet het niet meer
Haar eigen pijn verdwenen
Die van jou is gebleven
Maar ze ziet het niet meer
Reacties op dit gedicht
| *Boefjee*: | Maandag, november 27, 2006 19:03 |
| ik voel hetzelfde :( xxx | |
| appelboom: | Zaterdag, november 18, 2006 11:17 |
| Stilmakend droefmooi verwoord Liefs appelboom |
|
| Paiin_*: | Zaterdag, november 18, 2006 10:50 |
| Droevig, heel herkenbaar voor mij.. [F] Kusje |
|
| +lory+: | Vrijdag, november 17, 2006 20:29 |
| Alsof ze nooit ogen heeft gehad... Betwijfel of ze het ooit terug gaat zien Nja, als stralende bloem ben je nog altijd een volle tuin voor mij! Dikke kus, much love |
|
| sunset: | Vrijdag, november 17, 2006 20:23 |
| Voelbaar meelevend droef. En op een bepaalde manier heel herkenbaar. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
| Thema's: | ||