je was een soort van zus
die me blij maakte met een 'kus'
nu opeens ga je hier vandaan
deze tranen moet ik laten gaan
door dit gedicht te laten zien
hoop ik dat mensen het snappen, misschien
ik ga namelijk mijn hond verliezen
terwijl ik er zelf niet voor mag kiezen
ik wil wel huilen, maar ik kan het niet
want dat kan ik pas als je me tekort schiet
dat je niet meer hier bent
dat je me straks niet meer herkent
het leven wordt nu zo raar
ik kan niet weten hoe, waarom en waar
het enige wat ik hier mee bereiken
is niet onder het verdriet te bezwijken
als je ook iemand bent kwijt geraakt kan je dat vertellen bij je mening op dit gedicht