Gietijzer
De stad breekt open in een nocturne van licht en donder
Die de straten doet herleven doch slechts dood kan zaaien.
een flits, een oorverdovend geluid, vol van verwarring.
Geen getroffene zowaar, het gevaar reeds vergaan
Het enige wat resteert aan de passie van het schouwspel
Is de zingende stem van de druppels terwijl het giet
Op reeds doordrenkte dakgoten van pas gelakt ijzer
Die de straten doet herleven doch slechts dood kan zaaien.
een flits, een oorverdovend geluid, vol van verwarring.
Geen getroffene zowaar, het gevaar reeds vergaan
Het enige wat resteert aan de passie van het schouwspel
Is de zingende stem van de druppels terwijl het giet
Op reeds doordrenkte dakgoten van pas gelakt ijzer
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, november 18, 2006 21:46 |
| heel mooi | |
| sunset: | Zaterdag, november 18, 2006 16:36 |
| Prachtige poëzie. Liefs, sunset |
|
| Panta Rhei: | Zaterdag, november 18, 2006 15:53 |
| mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: virp | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2006 | ||
| Thema's: | ||